Ναυάγιο Φ/Γ Πεταλλοί

Το ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΠΕΤΑΛΛΟΙ (πρώην ADMIRAL COCHRANE) κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία William Doxford & Sons, στο Pallion, Sunderland, της Αγγλίας. Καθελκύστηκε στις 19 Μαΐου 1917 και η κατασκευή του αποπερατώθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Με το πρώτο του όνομα, ADMIRAL COCHRANE, ταξίδεψε για την Byron Steamship Co. Ltd., των αδελφών Εμπειρίκου, με έδρα της το Λονδίνο, έως το 1928 που πέρασε στην εταιρεία του Μαρή Α. Εμπειρίκου, με έδρα της την Άνδρο.
Τα γενικότερα χαρακτηριστικά του πλοίου ήταν:

Όνομα: Αρχικό όνομα ADMIRAL COCHRANE. Το 1928 με την ένταξη του στον στόλο του Μαρή Α. Εμπειρίκου μετονομάσθηκε σε ΠΕΤΑΛΛΟΙ
ΔΔΣ: SVBQ
Τύπος: Φορτηγό ατμόπλοιο
Πρώτη σημαία: Βρετανική
Τελευταία σημαία: Ελληνική
ΚΟΧ: 6.565
Μήκος: 128 μέτρα
Πλάτος: 16,5 μέτρα
Βύθισμα: 10,3
Πρόωση: Τρικύλινδρη παλινδρομική ατμομηχανή, ισχύος 572 NHP, κατασκευασμένης από την North East Marine Enginnering Company Ltd., Sunderland,
Ηνωμένο Βασίλειο
Έλικες: 1
Ενδεικτική ταχύτητα: 11,5 κόμβοι

Το ΠΕΤΑΛΛΟΙ επιτάχθηκε τον Νοέμβριο του 1940 από τις ελληνικές αρχές στην Νότια Αφρική, αμέσως μετά την έναρξη του Ελληνοïταλικού Πολέμου.
Την 6η Απριλίου 1941, κατά την κήρυξη του πολέμου από την Γερμανία ενάντια στην Ελλάδα, το πλοίο βρισκόταν ελλιμενισμένο στο λιμάνι του Πειραιά.
Κατά τον μεγάλο βομβαρδισμό του Πειραιά από την γερμανική αεροπορία και την έκρηξη του CLAN FRASER το ΠΕΤΑΛΛΟΙ άρπαξε φωτιά και στη συνέχεια
ρυμουλκήθηκε έξω από το λιμάνι όπου και βυθίστηκε στο Δίαυλο.   
Το ναυάγιο ταυτοποιήθηκε σαν ΠΕΤΑΛΛΟΙ το καλοκαίρι του 2010 από την ομάδα wreckdiving.gr.
Το ναυάγιο του ΠΕΤΑΛΛΟΙ βρίσκεται βυθισμένο σε μέγιστο βάθος 74 μέτρων. Eκτείνεται σε μια απόσταση μήκους 120 περίπου μέτρων και ο άξονας
πρύμνης-πλώρης έχει κατεύθυνση δυτική. Όλο το ναυάγιο έχει υποστεί μεγάλες ζημιές, έχει εν μέρει παραμορφωθεί, και σε πολλά σημεία έχουν καταρρεύσει
οι υπερκατασκευές και το κατάστρωμα του πλοίου. Στην περιοχή του μεσοκάραβου είναι διακριτά τα απομεινάρια του μεσόστεγου (ακομοδέσιο) και πίσω ακριβώς
από αυτό βρίσκονται τα υπολείμματα της υπερκατασκευής του μηχανοστασίου. Η είσοδος σε αυτό είναι προσιτή, αλλά πέρα από τις σωληνώσεις και
τις στρόφιγγες του ατμού, λίγα ακόμα αντικείμενα είναι διακριτά. Στην ίδια περιοχή διακρίνεται τουλάχιστον μια επωτίδα (καπόνι), η οποία έχει
καταρρεύσει και βρίσκεται πεσμένη στην οροφή του μηχανοστασίου. Στην περιοχή της πρύμνης δεσπόζει το επίστεγο (κάσσαρο) και μια τριγωνική κατασκευή,
η οποία έχει μετατραπεί σε ένα συμπαγή ασβεστολιθικό όγκο. Πρόκειται για τους ιστούς στήριξης των φορτωτήρων (μπίγες) του πλοίου.
Το μεγαλύτερο μέρος της πρύμνης βρίσκεται καλυμμένο με ένα δίχτυ τράτας, το οποίο έχει μεταμορφωθεί σε ασβεστολιθική κατασκευή,
λόγω των πολύχρονων και συνεχών στρωμάτων επικάλυψης των θαλάσσιων οργανισμών.

Βιβλιογραφία και πηγές:

– Ημερολόγιο Πολέμου Βασιλικού Ναυτικού, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, Βοτανικός, Αθήνα
– Heeresoberkommando 12 Gen.-Kdo. VIII. Fl.-Korps-Ic, Nr.2121/41 geh.v.8.5.41
– Εμπειρίκος, Αύγουστος: Η ιστορία των οικογενειών των Εμπειρίκων, Αθήνα 1983
– Καββαδίας, Επαμεινώνδας: Ο Ναυτικός Πόλεμος του 1940 όπως τον έζησα, Αθήνα 1950
– Μαλακάσης, Ιωάννης: Το Ναυτικό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, Τόμοι Α΄ και Β΄, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 1995
– Ντούνης, Χρήστος: Τα Ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες, εκδ. Finatec 2001
– Πετρόπουλος, Νίκος: Αναμνήσεις και σκέψεις ενός παλαιού ναυτικού, τόμος Β΄ Ο πόλεμος 1940-1941, Αθήνα 1966
– Φωκάς, Δημήτριος: Έκθεσις επί της δράσεως του Β. Ναυτικού κατά τον πόλεμον 1940-1944, τόμος Α΄: Από της προπολεμικής περιόδου μέχρι της καταλήψεως της Ελλάδος (27 Απριλίου 1941), Εκδόσεις Ιστορικής Υπηρεσίας του Β.Ν. 1953.
Βίντεο Αρχείου
http://www.youtube.com/watch?v=p1IFviHkC3k